۱۷۵ آیه از ظهور...

این همه یوسف که آمد ای خداااااااا...

یوسف زهرا کجاست؟؟؟

تقدیم می کنم به ۱۷۵ اَبَرقهرمان که خاک پایشان توتیای دیده سرزمین من است.

¤¤¤

از سینه ای که غرق در أَمَّنْ یُجِیب شد

بر تو سلام بر تو که هجرت عجیب شد

.

بر تو سلام از من بیچاره ای که سخت

قلبم شکسته بی تو پر از بوی سیب شد

.

بر تو سلام بر تو و بر جدّت آن شهید

آنجا که روز حادثه شَیبُ الخَضیب شد

.

گفتند روز حادثه خون گریه می کنی

باید گریست، خون خدا بر صلیب شد

.

مرداب های کل جهان غرقه می شوند

در قطره گر نگاه تو او را نصیب شد!

.

ما غرق انتظار در این مرگ عادتیم

ای داد من که قحطی درد از طبیب شد

.

پس کو عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ای بشر

وقتی زمان، زمانِ إِلَیْهِ أُنِیبُ شد^۱

.

از غربتی که مرگ علاجش نمی شود

تنها علاج دیدن نِعم الحبیب شد

.

باید نوشت غربتمان را چه می شود

باید نوشت سینه اگر بی شکیب شد

.

این نامه ایست از من غربت زده به تو

حالا منَ الغریب اِلَی الغریب شد!

.

حالا بشر زمین تو تلّی ز آتش است!

دیدی که انفجار غمش چون مهیب شد؟!

---

۱. اشاره / هود / 88